Wskaźnik otyłości wśród dzieci w Grecji jest jednym z najwyższych w Europie, ponieważ 41% dzieci w wieku od 10 do 12 lat w Grecji ma nadwagę lub są otyłe.
Stała Komisja Spraw Społecznych greckiego parlamentu starała się lepiej zrozumieć problem otyłości wśród dzieci i dorosłych w tym kraju oraz określić strategię walki z tym problemem podczas prezentacji, która odbyła się w piątek.
Naukowcy dyskutujący na ten temat przedstawili zaskakujący obraz otyłości w Grecji – ponad 38% populacji kraju ma nadwagę, a 32% jest otyłych, a 21% dzieci poniżej 9 roku życia ma nadwagę.
Wskaźnik otyłości w Grecji plasuje się w pierwszej dziesiątce najwyższych w Europie, przy czym w 2019 r. jeden na sześciu Greków był uważany za otyłego.
Grecja w pierwszej dziesiątce krajów o największej populacji osób z nadwagą i otyłością w Europie.
Według Eurostatu europejskimi krajami o największej populacji z nadwagą były Chorwacja i Malta, gdzie 65% ich dorosłych populacji uważa się, że ma nadwagę.
Włochy (46%), Francja (47%) i Luksemburg (48%) mają najniższy odsetek dorosłych z nadwagą w Europie.
W każdym kraju w Europie, w tym w Grecji, mężczyźni częściej mają nadwagę lub otyłość niż kobiety. Dotyczy to również dzieci w Grecji, ponieważ chłopcy częściej mają nadwagę niż dziewczęta w tym kraju.
Ponadto poziomy wykształcenia są powiązane ze wskaźnikami otyłości w całej Europie, ponieważ bardziej wykształceni ludzie mają zwykle niższy wskaźnik otyłości niż osoby z niższym poziomem wykształcenia.
Według ekspertów zajmujących się otyłością przemawiających przed greckim parlamentem, odsetek dzieci otyłych lub z nadwagą jest wyższy na obszarach wiejskich niż w miastach.
Eksperci twierdzą, że to rodzice, a nie same dzieci, mają największą zdolność wpływania na zmianę diety i wagi swoich dzieci, ale przekonania kulturowe i poglądy na temat jedzenia mogą również wpływać na ich decyzje.
Według Giannisa Mariosa, profesora ds. odżywiania Uniwersytetu Harokopeio w Atenach, 88% rodziców dzieci z nadwagą i otyłością w Grecji uważa wagę swoich dzieci za normalną, a 20% rodziców z dziećmi o prawidłowej wadze uważa, że ich dzieci tak naprawdę mają niedowagę i aktywnie zachęcają je do jedzenia.
Otyłość dziecięca wpływa na wyniki w nauce, poczucie własnej wartości.
Otyłość dziecięca może mieć negatywny wpływ na ich samoocenę, a nawet wyniki w nauce, powiedział podczas prezentacji profesor ekonomii zdrowia na Uniwersytecie Ateńskim Giannis Ifantopoulos.
Dzieci z nadwagą i otyłością rzadziej uczestniczą w zajęciach szkolnych i sporcie, otrzymują oceny poniżej średniej i czują się bardziej niepewnie niż ich rówieśnicy. „Dzieci o „zdrowej” wadze osiągają o 13% lepsze wyniki w swoich zajęciach i edukacji”– stwierdził Iphantopoulos.
Profesor Giannis Kyriopoulos, również ekspert w dziedzinie ekonomii zdrowia, porównał wskaźniki otyłości w Grecji do „bomby metabolicznej” i przekonywał nie tylko do lepszej edukacji w zakresie żywienia w szkołach, ale także do niższych podatków od owoców i warzyw oraz wyższych podatków na niezdrowe jedzenie, aby tym sposobem zachęcić rodziców do dokonywania zdrowszych wyborów w sklepie spożywczym.
Dane z całego świata pokazują, że dzieci z nadwagą lub otyłością mają zwykle większe ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych w przyszłości, w tym skutków psychologicznych, takich jak depresja i niska samoocena.
Otyłość ma dość duży wpływ na zdrowie i jakość życia, powiedział Dimitris Boubas, profesor patologii i reumatologii Uniwersytetu Ateńskiego.
„Szansa na osiągnięcie wieku 70 lat przez osobę o prawidłowej wadze wynosi 70%. W przypadku osób z nadwagą szansa zmniejsza się do 60%, a dla osób chorobliwie otyłych do 50%” – podkreślił, łącząc otyłość z wyższym ryzykiem chorób, takich jak nadciśnienie, choroby serca, astma i nowotwory.
Podobnie jak w większości Europy, wskaźniki otyłości w Grecji rosły każdego roku od lat 80. XX wieku, a szczególnie zauważalny wzrost rozpoczął się w latach 90. XX wieku.
Wielu twierdzi, że trend ten oznacza odejście od tradycyjnej diety śródziemnomorskiej tego kraju, uważanej za jedną z najzdrowszych na świecie, w kierunku bardziej standardowej diety zachodniej, zawierającej mniej owoców i warzyw.
