Wisława Szymborska nie żyje. Poetka zmarła 01/02/2012 we śnie, w swoim krakowskim mieszkaniu. Szymborska od kilku miesięcy chorowała, w listopadzie przeszła poważną operację.
Urodziła się 2 lipca 1923 r. w Wielkopolsce. Później jej rodzina przeniosła się do Krakowa. Jako poetka zadebiutowała w marcu roku 1945 wierszem „Szukam słowa”, który ukazał się na łamach „Dziennika Polskiego”. Pierwszy opublikowany tomik to „Dlatego żyjemy” z 1952 r.
Krytycy oceniają, że dopiero wydany pięć lat później tom „Wołanie do Yeti” stał się jej właściwym debiutem; widoczne stały się już charakterystyczne cechy jej poetyki – aforystyczność i stosowanie paradoksu jako podstawowej figury retorycznej. Jej ostatni tom „Tutaj” ukazał się w 2009 r.
Szymborska opublikowała «tylko» 350 wierszy, ale «aż» 350 wierszy za dużo, by pozostać w naszej pamięć na zawsze!
Muzeum
Są talerze, ale nie ma apetytu.
Są obrączki, ale nie m wzajemności
od co najmniej trzystu lat.
Jest wachlarz – gdzie rumieńce?
Są miecze – gdzie gniew?
I lutnia ani brzęknie o szarej godzinie.
Z braku wieczności zgromadzono
dziesięć tysięcy starych rzeczy.
Omszały woźny drzemie słodko
zwiesiwszy wąsy nad gablotką.
Metale, glina, piórko ptasie
cichutko tryumfują w czasie.
Chichocze tylko szpilka po śmieszce z Egiptu.
Korona przeczekała głowę.
Przegrała dłoń do rękawicy.
Zwyciężył prawy but nad nogą.
Co do mnie, żyję, proszę wierzyć.
Mój wyścig z suknią nadal trwa.
A jaki ona upór ma!
A jak by ona chciała przeżyć!
Wisława Szymborska
Opracowała : Katerina Grzybek
