Fragment Fryzu Panatenajskiego, przedstawiającego uroczystą procesję wędrującą na Akropol – Muzeum Brytyjskie w Londynie, Marmury Elgina

Zastępca dyrektora Muzeum Brytyjskiego, Jonathan Williams wezwał do „partnerstwa Partenonu” z Atenami, donosi The Sunday Times.

„Wzywamy do aktywnego „partnerstwa z Partenonnem” z naszymi przyjaciółmi i współpracownikami z Grecji” – powiedział Williams, zaznaczając, że rzeczywista możliwość zwrotu starożytnych rzeźb do Grecji zaistniała po raz pierwszy od ponad 200 lat.

„Wierzę, że powinniśmy odbyć rozmowę, w ramach której znajdziemy nowe sposoby współpracy. Jest wiele wspaniałych zabytków, które chętnie pożyczymy” – oznajmił.
Grecy oświadczyli, że byliby skłonni pożyczyć w zamian inne skarby do Muzeum Brytyjskiego.

W innym wywiadzie do magazynu The Sunday Times Culture Williams powiedział, że „rzeźby są integralną częścią Muzeum Brytyjskiego. Znajdują się tutaj od ponad 200 lat”, lecz dodał, że pragnie zmiany tonu prowadzonej dotąd debaty.

Lina Mendoni, grecka minister kultury oświadczyła w zeszłym tygodniu, że „atmosfera uległa zmianie”, a dzięki dobrej woli możliwe będzie znalezienie dogodnego rozwiązania dla obu stron.

Premier Grecji, Kyriakos Mitsotakis poinformował, że Grecja jest otwarta na negocjacje. Swój optymizm w sprawie wyraził również były kanclerz i przewodniczący powierników muzeum, George Osborne.

Grecki rząd po raz pierwszy wydał oficjalne żądanie, aby wszystkie rzeźby zostały zwrócone na stałe do kraju, w 1983 roku. Muzeum Brytyjskie od dawna obstaje tymczasem przy stanowisku, że z przyjemnością rozważy wypożyczenie niektórych przedmiotów do krajów, które nie roszczą sobie do nich wyłącznego prawa własności.

Tym razem pojawiła się jednak nadzieja, że bezcenne rzeźby powrócą do swojego rodzimego domu w Grecji.

„W tych trudnych czasach zwrot rzeźb byłby historycznym wydarzeniem” – powiedział Nikolaos Stampolidis, dyrektor Muzeum Akropolu w Atenach.
„To tak, jakby Brytyjczycy sami przywracali demokrację. Gdybyś był brytyjskim premierem, czy nie chciałbyś zostać zapamiętany jako dawca, a nie wierzyciel?”

The Sunday Times określiło marmury Partenonu jako „Marmury Elgina”. Liczący sobie 2450 lat fryz został odcięty z Partenonu na rozkaz Thomasa Bruce’a w 1801 roku za zgodą tureckich władz kolonialnych. Prace te powodowały zniszczenia Partenonu.

W 18167 roku Elgin, doprowadzony do bankructwa swoim przedsięwzięciem, zmuszony został do zaoferowania Koronie Brytyjskiej marmurów do sprzedaży. Marmury, zakupione przez rząd brytyjski, przekazane zostały następnie Muzeum Brytyjskiemu, w którym znajdują się do dzisiaj.

opr. Natalia Zientek